Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Echinochloa crus-galli & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Pèd-de-gau

Echinochloa crus-galli

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Panisso, Sarrais-panissié, Pèd-de-jau, Pèd-de-poul, Pèd-de-poulo.

Noms en français : Panic pied-de-coq, Panic des marais.

Descripcioun :
Lou pèd-de-gau es uno planto tras que coumuno dins li champ, proche de ribiero, escoumbre e camin. Ei fourma de mant'uno espigo que podon èstre siegue barbudo, siegue sènso arèsto, ço que ié douno pas lou meme èr, mai èi bèn la meme planto. A ges de lengueto.

Usanço :
Aquesto planto èi redoutado pèr li païsan, majamen aquéli que fan de ris, qu'infecis li culturo e ié pren forço azote.

Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Echinochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 20 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Juilet à óutobre

Liò : Ribiero - Palun - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Echinochloa crus-galli (L.) P.Beauv., 1812

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Echinochloa crus-galli & Blitum bonus-henricus

CCC
CCC
C
C
CCC
C
C
R

Coumpara Pèd-de-gau emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò